Biegłam. Jak na skrzydłach. Nie licząc kroków.

Już czekał na mnie. Zanurzyłam się. On też……..

Pod wodospadem….przytulał mnie…śmiał się….cudownie….

Zachwycałam się nim. Powiedziałam cicho „jesteś cudowny”.

Wyszeptał „to część ciebie. Ja to Ty.” Ogarnęła mnie błogość. Wtedy przypomniałam sobie moment, kiedy go poznałam………….

….i przyszła myśl, żeby o tym napisać. Nawet nie zadałam pytania. Uśmiechnął się, że TAK. Moje ciało zadrgało. Każdy milimetr. Najwyższe wibracje …..szczęścia……

Polecieliśmy w górę. Ja w długiej, mokrej sukni. Tańczyliśmy w srebrzystym słońcu.

Wtedy coś lub ktoś chwyciło mnie i zaczęło dusić. Nie wiedziałam co to jest. Byłam zdezorientowana. Bałam się. Widziałam jak on stoi w oddali. I patrzy. Patrzył i prosił, żebym pozwoliła. Ostatkiem sił puściłam wszystko. Dałam zgodę. Wtedy on wyrwał mnie gwałtownie. Wróciliśmy.

Byłam wyczerpana. Położył się cały na mnie. Długo leżeliśmy. Wstałam pełna sił. Spytałam co to było???

„to część Ciebie. Kocham Cię”.

Odszedł szybko.

Po wejściu na górę, dosłownie rzuciłam się w przestrzeń….bez żadnego lęku…..latałam….. jak ptak…..jak w najpiękniejszych snach……

 

 

 

 

 

Posłuchaj!!!

 

 

 

 

 

„Znalazłeś we mnie światło, którego ja nie potrafiłam znaleźć…..

……Ale jedynym, co tak naprawdę wiem jest to,
Że jesteś tam, gdzie chcę wracać
Część mnie, którą tworzysz ty nigdy nie umrze”.